“Moet ik met dit oordeel van de bedrijfsarts mijn mening bijstellen als leidinggevende? Hij beslist in het voordeel van de medewerker,” is de vraag van Pieter aan mij?
“Wat mag ik als leidinggevende beslissen?” De medewerker heeft door een ski-ongeval haar bovenarm gebroken. Pieters idee is dat deze medewerker als portier kan werken op haar eigen werkplek, waarbij hij wil overleggen hoe om te gaan met de beperking dat er één arm niet bruikbaar is.
Met veel verzet is de medewerker naar de werkplek gekomen. Pieter is er blij mee. De medewerker is zeer verbaasd en boos. De medewerker zegt: “Ik ben in vijf jaar tijd nog nauwelijks ziek geweest, ik heb toch wel het recht om thuis te blijven. Ik heb ook heel veel pijn”.
Ze stapt naar de bedrijfsarts om verhaal te halen. Deze oordeelt dat de medewerker elke dag twee uur op de werkvloer kan zijn
We bespreken wat hier mis gaat. Ik noem dit gedrag van de bedrijfsarts regeren langs de lijn.
In de rol als ondersteuner ontkracht de bedrijfsarts hiermee de inzet van Pieter, die de mogelijkheden ziet om de medewerker te behouden op de werkvloer.
Geregeld zie ik dat de bedrijfsarts bepaalt in welke mate een verzuimende medewerker door de organisatie kan worden ingezet. Hiermee ligt de beoordeling van een verzuimmelding buiten de lijn en bij een externe
arbodienst ook buiten de organisatie. Pieter heeft geen vraag gesteld aan de bedrijfsarts. Als leidinggevende verliest jij op deze manier je sturing.
Dus in deze situatie is het jammer dat Pieter, als leidinggevende ede bedrijfsarts geen contact hebben gezocht met elkaar.
Het advies 2×2 uur is niet passend bij de beperking van deze medewerker. Deze medewerker is mobiel is en kan voor haar volledige werktijd aanwezig zijn. Als de taken en tempo van werken wordt aangepast. Pieter is blij dit van mij te horen. Hij maakt met de medewerker een werkhervattingsplan. De medewerker start zo actief met de reïntegratie.
Marleen Teunis
