De voorzitter van de raad van bestuur van een ziekenhuis roept mijn hulp in.
De aanleiding is het gedrag van de manager facilitaire dienstverlening.
De directeur die de betreffende manager aanstuurt zegt: “Ik wil hem niet kwijt, hij doet zijn werk heel goed. Alleen de stijl van communiceren is bot en hard.” Onlangs is hij vertrokken in een vergadering omdat er kritische vragen werden gesteld over zijn presentatie..”
Ik heb een gesprek met beide mannen.
Na een korte kennismaking en een introductie van de directeur gaan we van start.
Kees, de facilitair manager, is van mening dat de vraag van de directeur belachelijk is. Hij weet dat zijn gedrag niet altijd functioneel is, maar…. Hij vindt dat ook de directeur schuldig is aan het geheel. Hij is niet duidelijk en onbetrouwbaar. Kees oordeelt hard en bitter over zijn baas.
Ik begrijp de vraag om Kees te coachen. De wijze waarop Kees acteert, overschrijdt voor mij de grens hoe je als medewerker met je leidinggevende praat. Anderzijds zie ik ook hoe Kees geëmotioneerd is als hij dit alles bespreekt. Ik kies er voor om de emoties verdriet en gekwetstheid te bespreken. Het resultaat is dat ik hierdoor contact krijg met Kees. Hij herkent mijn gevoelsreflectie. Ik complimenteer Kees met zijn eerlijkheid en openheid. Kees en ik praten verder zonder directeur. Ik benoem dat volgens mij onder de ruwe bolster een blanke pit zit. Ik maak dat op uit de manier waarop Kees communiceert vanuit geraaktheid.
Ik vraag of hij vroeger veel gepest is op school. Kees bevestigt dit met verbazing en ook opgelucht. Ik vertel hem dat het botte gedrag waarschijnlijk al heel jong nodig is geweest om te overleven. Een “slachtoffer” van pesten verliest het vertrouwen in anderen. Vanuit dit perspectief is het noodzakelijk afstand te creëren. Dit bereik je door bot te zijn.
Kees kijkt me voor het eerst aan en zegt: “ik ben blij met deze erkenning. Ik wil graag met je kijken hoe ik anders kan communiceren op momenten dat ik me niet veilig voel. Kan ik dit leren?“ Doordat Kees zich bewust is van de oplossingsrichting kan ik ook volmondig deze vraag van Kees met ja beantwoorden. Zelfreflectie is dé conditie om nieuw gedrag te leren.
Marleen Teunis
